ยากล่อมประสาท หรือยานอนหลับ เป็นกลุ่มยาที่ออกฤทธิ์ต่อระบบประสาทส่วนกลาง มีฤทธิ์คลายความกังวล ระงับประสาท ทำให้หลับ คลายกล้ามเนื้อ ยับยั้งอาการชัก มีอาการไม่พึงประสงค์ เช่น เซื่องซึม เดินโซเซ เคลื่อนไหวช้า ความคิดไม่ฉับไว สับสน อ่อนเพลีย พูดไม่ชัด หากใช้นาน ๆ จะเกิดการดื้อยา และติดยา เมื่อหยุดใช้ยาจะมีอาการขาดยาที่รุนแรงถึงขั้นชักและตายได้ นอกจากนี้ยังมีรายงานว่าการใช้ยาในขนาดที่สูงจะทำให้เป็นโรคจิต บางรายคิดค่าตัวตาย
      มีผู้นำยาเหล่านี้ไปใช้ในทางที่ผิด เช่น ใช้ยาเพื่อให้มึนเมา ใช้แทนยาเสพติดบางชนิด หรือใช้ไม่ตรงตามข้อบ่งใช้ทางการแพทย์ ทำให้เกิดอันตรายได้ การใช้ยาจึงต้องใช้เมื่อจำเป็นเท่านั้น และใช้ภายใต้การดูแลของแพทย์
      ในการแก้ปัญหานอนไม่หลับ เราก็มักแก้ปัญหาด้วยการรับประทานยานอนหลับ ซึ่งนั่นเป็นวิธีการแก้ปัญหาที่ไม่ถูกต้อง เพราะแม้ยานอนหลับ จะทำให้ง่วงและ หลับ แต่ขณะเดียวกันก็จะมีผลต่อการเปลี่ยนแปลงหน้าที่ของสมองส่วนอื่น ๆ เช่น ลดความมีสติ, การเปลี่ยนแปลงอารมณ์, การเคลื่อนไหว ยิ่งไปกว่านั้นยังอาจทำให้เกิดการดื้อยาและติดยาได้
     ดังนั้นการใช้ยานอนหลับ ยากล่อมประสาท จึงควรอยู่ในการควบคุมดูแลของแพทย์แต่ก่อนที่จะรักษาโดยการใช้ ยานั้น ควรใช้วิธีอื่นดูก่อน เช่น การออกกำลังกาย การทำสมาธิ การปรับเปลี่ยนวิธีการคิด มองโลกในแง่บวก การปรับเปลี่ยนนิสัยการนอน, เข้านอนให้เป็นเวลา หลีกเลี่ยงการนอนระยะสั้น ๆ ในเวลากลางวัน , หลีกเลี่ยงการดื่มน้ำชากาแฟ และรับประทานอาหารมากๆ ก่อนนอน, และควรจะเข้าใจว่า เมื่อมีอายุมากขึ้น ประสิทธิภาพในการนอนจะลดลงเองตามธรรมชาติค่ะ

 การออกฤทธิ์ของยากล่อมประสาท
    - เสพในขนาดน้อยจะคลายเครียด, อารมณ์ดี ขนาดสูงทำให้หลับได้
    - เสพในปริมาณมากแต่ไม่หลับจะมีอาการเหมือนเมาสุรา เดินเซ พูดอ้อหยิบจับของไม่ถนัด 
    - เกิดการเสพย์ติดได้หากใช้ในขนาดสูงเป็นระยะเวลานาน เมื่อมีอาการขาดยาจะทำ ให้ชักได้
    - หากใช้ร่วมกับ Alcohol จะเสริมฤทธิ์ในการกดการหายใจทำให้เสียชีวิตได้