อย่างไรก็ตามคำว่า "hallucinogen" โดยทั่วไปจะหมายถึง สารประกอบซึ่งเปลี่ยนแปลงภาวะการรู้ตัว (consciousness) โดยไม่ก่อให้เกิดภาวะสับสน (delirium) อาการง่วงซึมภาวะถูกกระตุ้นเชาว์ปัญญา และความจำเป็นอาการหลัก แต่คำจำกัดความนี้ไม่แน่นอนเนื่องจากสาร LSD (lysergic acid diethylamids) แท้ๆ ที่ก่อให้เกิดอาการประสาทหลอนชัดเจนพบได้น้อยแต่จะเกิดอาการ illusory phenomena มากกว่า ซึ่งผู้เสพจะมีประสาทรับรู้ที่แปลผลผิดไปจากสิ่งเร้าจริงๆ ในขณะที่อาการประสาทหลอน (hallucinations) นั้นจะไม่มีสิ่งเร้าจริงๆ แต่ผู้เสพจะเห็นภาพเอง

รูปแบบของการใช้ (Patterns of abuse)
ในปี ค.ศ.1960 LSD ถูกใช้ครั้งแรกโดยมีจุดสนใจในความสามารถที่มีผลต่อประสาทการรับรู้ (ภาพ เสียง รส และความรู้สึก) มีการคาดหวังต่อฤทธิ์ของยาและสิ่งแวดล้อมทั่วสถานที่ที่ใช้สาร LSD และมีทัศนคติที่ดีต่อการใช้สารนี้

ตัวอย่างทัศนคติต่อการใช้สาร LSD
* ช่วยผ่อนคลายและปราศจากความกังวลและความเครียด
* ปารศจากอารมณ์โกรธ และปราศจากการโต้เถียงกันของที่บ้าน โรงเรียน และที่ทำงาน
* ความรู้สึกเป็นอิสระนานหลายวัน

ตัวอย่างทัศนคติกับสิ่งแวดล้อมเมื่อใช้ LSD
* การมีเพื่อนสนิทที่ช่วยแนะนำประสบการณ์การใช้สาร
* การอยู่ในความเงียบ สบาย เหมือนนั่งบนพรมที่นุ่มและหนา
* การได้ยินเสียงที่ไพเราะหรือดนตรี
ในปัจจุบันผู้เสพใช้เมื่อเข้าฟังคอนเสิร์ต เต้นรำ หรือดูภาพยนตร์

การออกฤทธิ์ของยาหลอนประสาท
ยาหลอนประสาท เช่น LSD เคลือบกระดาษ เรียกว่า Stamp หรือ Magic paper แตะลิ้น เคี้ยวหรืออม ,ยาเค ซึ่งคือยา Ketamine ส่วนยาหลอนประสาทในเมืองไทย ได้แก่เห็ดขี้ควายและลำโพง ใช้กิน เป็นต้น
     - เสพแล้วทำให้เกิดจินตนาการ หลุดออกจากโลกแห่งความเป็นจริง
     - เกิดภาพหลอนหูแว่ว หลงผิด ในขณะเสพทำให้เกิดอันตรายต่อตนเองและผู้อื่นได้
     - ใช้นานๆ เกิดการเสพย์ติด, มีอาการทางจิต หูแว่ว ประสาทหลอนได้

สามารถ Download ข้อมูลทั้งหมดได้ที่นี่