| การปรับตัวเพื่อการอยู่ร่วมกันของผู้ป่วยในเสพแอมเฟตามีนวัยรุ่นชายระยะถอนพิษยา |
|
| Friday, 23 July 2010 | |
|
ชื่อเรื่อง การศึกษาการปรับตัวเพื่อการอยู่ร่วมกันของผู้ป่วยในเสพแอมเฟตามีนวัยรุ่นชายระยะถอนพิษยา โรงพยาบาลธัญญารักษ์ จากการให้คำปรึกษาแบบกลุ่ม รายชื่อผู้วิจัย นายชัยธวัช สาทถาพร นางสาวรัตนา ดีปัญญา นางสมบัติ มากัน บทคัดย่อ การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง (Quasi-Experimental Research) แบบมีกลุ่มทดลองกลุ่มเดียวมีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาและเปรียบเทียบการปรับตัวเพื่อการอยู่ร่วมกันจากการให้คำปรึกษาแบบกลุ่ม (One Group portals design) ของผู้ป่วยแอมเฟตามีนวัยรุ่นชายในระยะถอนพิษยาโรงพยาบาลธัญญารักษ์ สัมพันธภาพประกอบด้วย ด้านการยอมรับ ด้านการเข้าถึงความรู้สึกของผู้อื่น ด้านความเชื่อใจ ด้านการเอาใจใส่พร้อมจะช่วยเหลือ และด้านความเป็นตัวของตัวเองและความร่วมกัน กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยในเสพแอมเฟตามีนวัยรุ่นชายที่เข้ารับการบำบัดรักษาครั้งที่ 1 จำนวน 30 คน มีช่วงอายุระหว่าง 13 – 18 ปีบริบูรณ์ จำนวน 30 คน การสุ่มตัวอย่างโดยวิธีแบบเจาะจง (Purposive Sampling) เครื่องมือทดลองคือ โปรแกรมการให้คำปรึกษาแบบกลุ่มโดยกลุ่มตัวอย่างจะได้รับโปรแกรมการให้คำปรึกษาแบบกลุ่มทุกวัน วันละ 1 ครั้ง ๆ ละ 1 ชั่วโมง เป็นเวลา 9 วัน เครื่องมือรวบรวมจ้อมูลคือ แบบสอบถามการปรับตัวเพื่อการอยู่ร่วมกันซึ่งผ่านการตรวจความตรงตามเนื้อหาจากผู้ทรงคุณวุฒิและหาค่าความเชื่อมั่นได้เท่ากับ 0.85 วิเคราะห์ข้อมูลโดยหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน เปรียบเทียบความแตกต่างต่างของค่าเฉลี่ยก่อนและหลังการให้คำปรึกษา ทดสอบโดยสถิติที (Paired t-test) ผลการวิจัยพบว่า 1. การปรับตัวเพ่อการอยู่ร่วมกันของผู้ป่วยซึ่งประกอบด้วยด้านการยอมรับ ด้านการเข้าถึงความรู้สึกของผู้อื่น ด้านความเชื่อใจ ด้านการเอาใจใส่พร้อมจะช่วยเหลือ และด้านความเป็นตัวของตัวเองและความร่วมกัน มีการปรับตัวอยู่ในระดับมาก 2. ภายหลังการให้คำปรึกษาแบบกลุ่ม ผู้ป่วยมีการปรับตัวเพื่อการอยู่ร่วมกันในด้านความเชื่อใจและความใส่ใจพร้อมจะช่วยเหลือสูงกว่าก่อนให้คำปรึกษาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ส่วนด้านอื่น ๆ ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ |
|
| แก้ไขล่าสุดเมื่อ ( Monday, 11 April 2011 ) |
| < ก่อนหน้า | ถัดไป > |
|---|
